NAWÓZ WAPNIOWY.

Zawiera CaO+MgO min 60% w tym MgO min 20% granul. 1-3mm odmiana 01

Warunki środowiskowo-glebowe w Polsce są gorsze w porownaniu z innymi krajami europejskimi. Udział gleb bardzo loekkich wynosi 60%, a w Europie 30%. W Polsce zakwaszenie gleb ma charakter przede wszystkim naturalny i wynika ze specyfiki procesu glebotwórczego i rodzaju skał macierzystych. Na ten stan nakłada się zbyt małe zużycie nawozow wapniowych i wapniowo magnezowych. Sytuacja w kraju jest zróznicowana, najlepsza w województwie opolskim oraz kujawsko-pomorskim, gdzie kwaśnych oraz bardzo kwaśnych gleb jest poniżej 40%, najgorsza w łódzkim, mazowieckim, podlaskim i podkarpackim, gdzie takich gleb jest około 80%. Od kilku lat sytuacja w kraju w zakresie wapnowania jest stabilna, a ilość tego składnika stosowana na hektar nie przekracza 90 kg. W województwie opolskim rolnicy stosują 180 kg CaO/ha i zajmuja pod tym względem pierwsze miejsce w kraju, ale potrzeby zgodnie z zaleceniami praktyki i nauki rolniczej wynoszą 350 kg GaO/ha, co pokrywa wymagania zarówno środowiska glebowego jak i roślin. Wapno w środowisku glebowym jest niezbędne dla utrzymania prawidłowej struktury gleby, życia mikroorganizmów glebowych oraz opotymalnego wzrostu i rozwoju roślin, stymuluje właściwości fizyczne i chemiczne gleby. W glebie o uregulowanym odczynie intensywnie przebiegaja procesy pobierania wolnego azotu przez mikroorganizmy wolnożyjące i symbiotyczne. Wapnowanie gleby korzystnie wpływa na ograniczenie szkodliwych dla roślin grzybów i pasożytów oraz ogranicza zachwaszczenie pól. Próchnica z wapnem tworzy zwiazki tródniej rozpuszczalne w wodzie, co powoduje ograniczenie ich wypłukiwania w głębsze warstwy gleby. szczegolnie na glebach ciężkich wapno ułatwia powstawanie struktury gruzełkowatej, a w przypadku nadmiernej suszy zapobiega powstawaniu skorupy glebowej.

Ambicja nowoczesnego rolnika jest dążenie do uzyskania w środowisku glebowym pH na poziomie 6-7. Jest to optimum, które pozwala na racjonalne wwykorzystanie nawozów azotowych, fosforowych i magnezowych. Wg prof. Grzebisza przy pH 4,5 nawozy azotowe wykorzystane są w 35%, potasowe 40%, a fosforowe w 25%. Natomiast przy pH 7 efektywność stosowania NPK dochodzi do 95%. Takie wyniki badań są szokiem dla rolników, którzy nie doceniaja zabiegu wapnowania gleb. Rolnikom w przypadku niedoboru środków finansowych proponujemy ograniczenie stosowania NPK na korzyść CaO bo to jest fundament, na którym budujemy sprawność gleby. Przy konieczności wapnowania stosujemy nawozy zawierające ten pierwiastek w kilku dawkach rocznie, aż do uzyskania ph od 5,5 do 6 na glebach lekkich oraz od 6,5 do 7 na gruntach klas I-III. Rośliny uprawiane na glebach o odczynie obojętnym i zasadowym lepiej znoszę suszę, obniża się ilość wody pobieranej przez rośliny na produkcję 1 kg suchej masy, a wiemy, że w okresie pełnej wegetacji często występują okresy długotrwałj suszy. Nie należy zapominać również o wapnowaniu użytków zielonych, dla których optymalny odczyn gleby wynosi 6,5. Wtedy ruń łąkowa i pastwiskowa zawiera dostateczną ilość wapnia przyswajalnego, niezbędnego do prawidłowego wzrostui rozwoju zwierząt przeżuwających.